The East Coast part 1

5 juni 2017

" Willy's verjaardag!"

Vandaag is het donderdag 27 april 2017, dat betekent maar 1 ding:" Willy's verjaardag, dus feesten!" Ook hier in Australië wordt Willy's verjaardag niet vergeten, sterker nog het wordt uitgebreid gevierd! In Sydney centrum zit een bar, genoemd THE Side bar, waar vanavond honderden Dutchies bij elkaar komen om lekker ons oranje feest samen te vieren! Uiteraard geheel in oranje style, dus heb ik de dag van tevoren, uren lang in een groot winkelcentrum, in Manly met Inez (reismaatje) gestruind opzoek naar iets met Oranje. 

Na héél wat winkels te hebben gehad, zijn wij uiteindelijk bij onze oude vertrouwde H&M gestrand! En.. Alsof zij wisten dat wij opzoek waren naar een goedkope outfit, hadden zij een heel kledingrek volhangen met oranje shirts voor maar liefst $5!#backpackersleven. In de laatste winkel, waar wij nog even snel naar binnen schoten, hadden ze ook nog hele leuke armbandjes, met een klein oranje accentje erin, nou wat wil een mens nog meer?!
En...er zijn altijd nog wel van die figuren die met Koningsdag op je af komen lopen met zo'n rood, wit en blauw schmink vlaggetje, dus ik gok het er maar op dat mij dat vanavond ook hier overkomt! <--- genoeg oranje poespas voor mij, dus ik houd het lekker hierbij ;-)

Vanavond heb ik samen met een grote gezellige groep Nederlanders afgesproken, welke ik allang kende van "thuis" in Colloray, je bent immers 1 grote familie als je reist!!‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍

Zelf heb ik "thuis" eindelijk weten te verlaten en in te ruilen voor een ander hostel in het  centrum van Sydney: Kingscross! Dit scheelt mij zowel vannacht ruim 1 uur met de bus naar "huis" reizen wat héél fijn is, maar ook nog vroeger opstaan, de dag na Koningsdag, want jawel ik ga vrijdag 28 april dan eindelijk aan mijn avontuur; de oostkust beginnen!

Eerst nog maar even een biertje drinken, terwijl ik mijn backpack inpak. Bier en alle andere levensmiddelen ;-)!zijn hier namelijk erg prijzig en.. Laten Inez en ik nou vrouwen zijn, die goed kunnen multitasken! Win-win situatie niet waar ;-) nadat wij onze backpacks hebben gepakt, ons brood voor morgenochtend al hebben gesmeerd en ons oranje outfit aanhebben getrokken, zijn wij klaar voor een goed verjaardagsfeest van Willy, onze king! Nog even snel 6 minuten treinen voor we er zijn en dan kunnen we losgaan!!

De day after...

Vandaag is het vrijdag 28 april, 2017. Ik lag vannacht veilig en wel om 04:00 uur in bed. Man wat een feest! Een betere Koningsdag had ik mij niet kunnen wensen, met liedjes als Guusje meeuwis, Snollebolleke en weet ik veel wat nog meer, "nep bitterballen", stroopwafels en Heineken, werd het een avond voor in de boeken! Dit was tevens mijn afscheid avond met al die leuke Dutchies die ik had ontmoet in en rondom Colloray! Man wat ga ik ze missen!
Merel en Laura, welke ik via Australian Backpackers heb mogen ontmoeten, doordat zij een van mijn reisbegeleidsters waren en mij wegwijs hebben gemaakt de eerste paar dagen in Aussieland! Tevens heb ik surfkamp met hun gedaan, wat echt tof was, meiden bedankt voor alle leuke momenten en het klaarstaan als ik ergens meezat of een vraag had, jullie zijn TOP!

De rest ga ik ongetwijfeld nog ergens langs de oostkust zien...

Maar goed terug naar waar ik gebleven was, de day after.. Jeetje wat een kort nachtje! Inez en ik hadden nog wel ons sprintrecord na het uitgaan verbeterd onder invloed van een paar biertjes, zodat wij onze trein nog konden halen, maar helaas mocht dat niet meer baten. Na een kort taxiritje, kwamen Inez en ik op onze bestemming in Kingscross aan! Ik kon nog twee uurtjes slapen, voordat mijn wekker weer af zou gaan. 1 ding kan ik jullie wel vertellen, door mijn wekker slapen kon praktisch niet, want mevrouw was met muziek en oortjes ingaan slapen, jeetje wat een schrik was dat zeg! Als mijn trommelvliezen nog niet aangetast waren door de "foute" muziek van afgelopen nacht, dan zijn ze dat nu wel van mijn wekker
Hup "snel" uit bed en in een voor mij rechte lijn naar de douche, sorry mam! de alchohol zat nog in mijn benen daarna snel omkleden en mijn tassen pakken, tassen?! Ja tassen..ik loop er namelijk als een pakezel bij, dit houdt in: 1 grote backpack op mijn rug, 1 kleiner rugzakje op mijn buik en in mijn overgebleven hand 1 koeltas met, je raadt het al: eten! 

Zoektocht naar de bus..

Nou ik heb alles hoor, even uitchecken en we kunnen aan onze zoektocht naar de Loka bus beginnen! Inez mag trouwens dan nog iets kleiner zijn dan ik, maar jeetje wat loopt ze snel met al die spullen op haar rug en in haar hand, ik dacht dat ik snel liep, aangezien ik dit altijd op stage te horen kreeg gelukkig hoef ik maar 1 kéér in het Haags te zeggen:" rustaaaaaagh" en ze weet dat ze haar pas moet inhouden hahah! 

En gelukkig is het treinstation in dezelfde straat, als waar ons hostel zat! 

Tja daar komt de eerste struggle (probleem) al aan, hoe kan ik in godsnaam bij mijn Opel (Ov) kaart komen?! Ik had hem expres in mijn jaszak gestopt, maar er zitten een paar tassen in de weg haha. Oké ik zet de koeltas even opzij en stop de Opel kaart wel, hoe vies ik dit ook vind, eventjes in mijn mond  nou nog door die smalle poortjes zien te komen met al die spullen.. Ik denk dat als je mij zou observeren deze ochtend, je een hele documentaire kunt maken

Yes gelukt! We hebben ingecheckt en zitten in de trein, we hebben dezelfde trein nodig als gisteravond, dus dat is piece of cake en die 6 minuten overleven we ook nog wel! We nemen gewoon het hele bankje samen in beslag met onze backpacks, hé Inez?!

Nu komt het lastigste gedeelte.. de opstapplaats van de bus vinden! Na ruim 10 minuten rondom 1 club en hostel te hebben gelopen, komen Inez en ik tot de conclusie dat we letterlijk voor de deur van de Side bar, de club van afgelopen nacht staan. Het is nog vroeg zullen we maar zeggen. Gelukkig konden wij hier samen héél hard om lachen en hadden wij nog twee anderen Nederlandse meiden Manon en Femke (weliswaar weer uit Brabant, wat is dat toch.. Ontmoet alleen maar branders lijkt het wel haha) die ook zoekende waren! Dat maakt het toch net even wat minder akward.

Omdat wij voor de zekerheid, ruim van tevoren waren vertrokken, moeten we even wachten op onze bus, of wacht.. Zie ik nou een bus(je) met daarachter een aanhanger met Loka op de zijkant geschreven, aankomen rijden?! Nee dat kan niet.. Op het plaatje van internet leek de bus op een grote touringcar, je weet wel zo'n lekkere comfortabele zoals de Greyhound dat is.. Na drie keer met mijn ogen te hebben geknipperd, zag ik toch echt geen andere bus met de letters LOKA, dus dit moet hem wel zijn! 

Het "echie..."
Uhm oké er stapt een man uit het busje( de buschauffeur ???!!) ik schat hem zo eind twintig, hij vraagt in het Engels met een of ander accent, welke ik niet zo snel kan plaatsen of ik met Loka reis? Uhm ja zeg ik met een glimlach want tja mijn twijfel word nu in 1 kéér weggenomen haha! Hij vertelt mij, dat hij mijn buschauffeur voor komende dagen is en dat ik mijn bagage in de aanhanger kan leggen en plaats mag nemen waar ik maar wil in het bus(je). <--- klinkt net alsof ik met de zonnebloem op pad ga.. Gelukkig is dat nog lang niet aan de orde' ;-)

Nou daar zit ik dan hoor, samen met Inez. Het klinkt misschien stom of idioot, maar voor mijn gevoel ga ik nu aan het "echie" beginnen... Mijn reis waarvoor ik voornamelijk naar Australië dit jaar kwam; de oostkust gaat namelijk NU beginnen! 
Althans nadat ik mijn naam heb doorgegeven, man wat is dit altijd een opgave, Australiërs kunnen alleen mijn oer-Hollandse naam uitspreken of verstaan als zij deze ergens zien staan, ik kijk dan ook maar stiekem over de schouder van de buschauffeur, welke Fraser schijnt te heten mee en ja hoor pff gelukkig, ik zie mijn naam op de lijst staan! 

De locals noemen mij Lizz en aangezien ik in Nederland Li of Lies genoemd wordt, ga ik hier graag, om gedoe te voorkomen mee akkoord

First stop; Barrington tops

De eerste stop zal na 5 uur in Barrington tops zijn, ik heb werkelijk geen idee wat dit voor bestemming is, want zoals mijn hele reis tot nu toe gaat, laat ik dit over mij heen komen Ohjaa Inez is wel echt gezellig zeg.. Die viel letterlijk na 5 minuten dat we vertrokken waren al inslaap haha. Sorry voor de foto's Inez misschien maar beter ook dat ik niet in een auto kan slapen, want wauw wat zie ik mooie en gave dingen! We rijden door de bergen, groene landschappen, welke nog groener zijn dan vroeger bij de Teletubbies en er lopen gewoon koeien, Kangaroos en schapen over de weg! Té gaaf allemaal om hier op te schrijven!

Ik ben zelf wel enorm blij met een korte stop bij het tankstation, even frisse lucht kan geen kwaad, bovendien is het vandaag 26 graden en dus best wel heel erg warm! Maar goed we hoeven nog maar twee uurtjes en de sfeer in de bus is erg goed op de muziek keuze na... Jeetje wat loopt Australië hiermee achter haha! Ohja vanaf deze stop heb ik geen internet meer, omdat we blijkbaar naar THE middle of nowhere gaan! 

Nou.. Zijn we dan... Ja je leest het goed, ik ben niet mega enthousiast! Het is dat de bus niet verder rijdt en ik hier wel moet overnachten, maar het was zeker niet mijn eigen keuze geweest! Het is hier prachtig, maar je komt hier gewoon niemand tegen boven op de berg, waar we met de hele groep overnachten, misschien alleen slangen, want die schijnen er hier veel te zitten uh oké..! En wat is het koud! Ik draag inmiddels mijn lange spijkerbroek, shirt, vest en jas en nog is het niet uit te houden buiten!! Ik voel mij trouwens nog steeds niet de "oude" en door mijn Hangover wordt het ook niet bepaald beter.. Ik zoek lekker vroeg mijn bed op!

Second stop; Spot X (surf plek/ strand)

En door! Vandaag hoef ik maar drie uurtjes in de bus te zitten naar Spot X! Ik ben ontzettend benieuwd naar deze plek, omdat ik gehoord heb dat je hier goed kan surfen! Wat ik wel alvast weet, is dat ik in een tippi zal verblijven op een terrein waar ook veel mensen slapen, welke op surfkamp bij Mojo zijn. Ik verblijf hier,komende 2 nachten, super leuk hoop ik??

Fan-tas-tisch! Wauw waar ik nou ben beland.. Het is serieus nog 10x beter dan de verhalen! Ik slaap zowat op het strand, welke echt goed eruit ziet en dan heb ik het nog geen eens over de tippi gehad waar ik inslaap, hij is mega! Wat een rotleven heb ik toch morgen maar eens kijken of de golven goed genoeg zijn om lekker zelf een board te huren en de zee onveilig te maken! 

Surfdays<----> gooddays! 

Vanochtend ben ik lekker vroeg opgestaan om de golven te checken, zodat ik mijn ontbijt hierop kan aanpassen.. Tja een té zwaar ontbijt is niet lekker als je wilt gaan surfen! Laat het nou mijn lucky day zijn (ook die van Inez en Femke) want de golven zijn top! Hup spullen huren, even een korte warming up zelf doen, dit om kramp en blessures te voorkomen en dan kunnen we beginnen! Men wat een heerlijk begin van de ochtend is dit! Ik ben stiekem mega trots op Inez en mezelf! We pakten gewoon allebei de eerste golf en de conditie en het weer zijn echt awesome! Surfkamp van een tijdje terug, is niet voor niks geweest!

Dag 2; Spot X;

Vandaag eindelijk een beetje mijn slaap ingehaald, maar goed ook want er staan wat dingen op het programma van de Loka bus. We gaan een wandeling maken langs een ander strand waar veel Kangaroos schijnen te zitten en daarna kanoën, Inez kijkt hier al de hele dag naar uit, dus ik zorg ervoor dat ik met haar in een kano zit, dan weet ik zeker dat de sfeer goed is haha! 

Nou.. De buschauffeur (Fraser) heeft zeker niet gelogen, ik werd letterlijk omsingeld door de Kangaroos, wat zijn het toch leuke beesten! Het kanoën daarentegen viel een beetje tegen.. Had gehoopt op een ruige stroming, maar er was helemaal geen stroming of wind te bekennen. Gelukkig had ik stuurvrouw Inez bij me die dan ook meer uitvoerde dan ik, omdat ik dit hele spannende boottochtje moest vastleggen van der

In de avond werden de nodige drankspelletjes gespeeld, niet door mij, want ik weet niet wat ik heb, maar steeds als ik mij weer even beter voel, komt daar op een onverwachts punt verandering in, ach dan maar toekijken hoe dronken iedereen, inclusief buschauffeur om mij heen wordt van de meest smerige en goedkope wijn, genaamd goon! 

Third stop; Byron Bay

Na een kort ritje, kom ik vroeg aan in het hippie dorpje Byron Bay. Na drie dagen neem ik afscheid van de groep en buschauffeur, natuurlijk neem ik nog geen afscheid van Inez en laten de twee anderen Nederlandse meiden Manon en Femke nou ook gezellig in het YHA hostel verblijven! Nadat we allemaal onze backpacks, daypacks en koeltassen hebben verzamelt, lopen we naar ons hostel. Hier worden we warm ontvangen en krijgen meteen een quiz onder ons neus geschoven of nouja quiz het ging als volgt;" welkom in het paradijs, wat is jullie tot nu toe opgevallen aan Byron Bay? Uh?? Hallo dacht ik bij mezelf.. Het is pas, ja pas 10 uur en ik heb een heleboel spullen op mijn rug en in mijn hand, dus buiten dat focuste ik mij nergens op

Man achter de receptie;" heb je een Mc Donalds gezien? Ik uh nee?! Hij;" een KFC?!" Uh nee?! Een tankstation?! Neeehee ook niet! Hij;" verkeerslichten?" Ik;" zou het serieus niet weten lieve meneer, maar als ze er waren, dan ben ik niet gestopt haha" hij;" juist! Dat is er allemaal niet! Je bent hier in het paradijs! Geen poespas, allemaal puurheid!"'

Oké bedankt voor deze quiz, maar mag ik dan nu mijn spullen wegzetten, zodat ik dit bovengenoemde allemaal zelf mag gaan bewonderen zonder die 15kg op mijn rug

YHA hostel en eerste indrukken BB;

Oké die vrolijke meneer had helemaal gelijk, dit is wel degelijk een klein, gezellig paradijsje! En..wat is het hostel gaaf! Het voelt alsof je een eigen appartementje hebt, althans eigen, ik deel hem gezellig met Inez, Manon en Femke een en al Nederlandse gezelligheid! Ondertussen heb ik ook al met eigen ogen mogen zien en ontdekken dat er echt geen Amerikaanse snack ketens en verkeerslichten zijn! Wel zijn er genoeg leuke restaurantjes, clubs, supermarkten--> zelfs Aldi! En teveel leuke winkeltjes! Ik heb dan ook samen met Inez en Manon onder het mom van; het is goed om een ijsje te eten als je je niet lekker voelt, een ijsje verorbert bij een té schattige ijssalon

Byron je bent tof! Het hostel ligt echt op drie minuten loopafstand van het strand, ik spot hele goede en knappe surfers wat een luxe, zo houd ik dat backpacken wel lang vol

Denk je alles gehad te hebben..

Nee zeg! Denk je alles gehad te hebben kom je 's avonds een heel groot deel van je familie (Benny, Tom, Geert, Anne, Lotte, Wietske, Linda en nog een paar)uit Colloray weer tegen en nog wel in hetzelfde hostel! Wat tof! Dan maar ons oude ritueel oppakken en een biertje drinken op het strand!

Another day at the beach! 

Tja het surfen is inmiddels weer een ware hobby geworden, dus ook hier moet ik eraan geloven! Het huren van een board+wetsuit is maar $20'dollar en dat voor 1 hele dag! Dit is omgerekend zo'n €11-, nou daar zeg ik geen nee tegen! Het regent helaas wel vandaag en niet zo'n beetje ook! Gelukkig maakt dat voor het surfen niet uit, de conditie van de golven is alleen wat lastiger en laat ik nou uitgerekend vandaag een wat kleiner board hebben gehuurd! Laat ik zeggen dat deze dag een behoorlijke uitdaging geweest is, ik was nog steeds niet in topconditie door mijn verkoudheid, de golven waren echt zonder dollen extreem hoog, maar ik heb toch nog een paar golven kunnen pakken met een kleiner board! Na het terug brengen van mijn board en wetsuit ga ik nog even met Benny wat winkeltjes en de plaatselijke markt afstruinen, tja op 1 klein portemonneetje en 1 armbandje na hoef ik hier geen geld uit te geven, de mode is over het algemeen iets te zweverig behalve de welbekende surfketens; Billabong, Quiksilver, Roxy, ik kon mij dan ook in 1 winkeltje prima vermaken en kocht gelijk een nieuwe outfit

In de avond heb ik voor het eerst in die 6 weken afgesproken om met papa en mama te gaan facetimen, ik weet het, het klinkt niet aardig, maar doordat je tegenwoordig via van alles en nog wat contact kunt onderhouden, had ik hier eerder nog geen behoefte aangehad! Na ruim een halfuur te hebben bijgekletst hangen we op en was het toch wel héél leuk om ze gezien en gesproken te hebben. Schattig en tegelijkertijd gek om ze nu zo met zijn tweetjes in dat grote huis te zien, of nouja drieën, de hond begreep er maar niks van dat ze mijn stem hoorde, maar ik nergens te bekennen was. 

De rest van de avond houd ik mij rustig en ga ik genieten van muziek op het strand en het geluid van de zee op de achtergrond. Ik kan hier echt op en top van genieten en het kost helemaal niks! 

Het houdt niet op niet vanzelf..

Na heel wat dagen in Byron Bay te zijn en mij voor mijn doen ontzettend rustig te hebben gehouden, té rustig als je het mij vraagt, gaat het nu gewoon echt niet meer! Ik slaap al nachten niet meer, omdat ik zó hard hoest, ik heb geen trek meer, krijg 's avonds koorts en ben na drie minuten lopen volledig uitgeput. Inmiddels ben ik al ruim 5 weken in Australië, waarvan 4 weken stront verkouden. Soms voelt het alsof ik een trap in mijn zij gehad heb, mijn schouderbladen en borst doen aardig pijn. Ook nu lig ik weer in bed, niet omdat ik dit wil, maar omdat mijn vrienden mij hiertoe gedwongen hebben, wat maar achteraf gezien beter is ook. 

Gelukkig heb ik deze lieve mensen om mij heen, Inez is zó lief om gezond voor ons, in der eentje te koken en Benny gaat morgen met mij mee naar de dokter. <-- much love For you guys! ❤️

Dokters in Australië zijn ook "modern"

Vandaag ga ik dan eindelijk naar de dokter, ik hoop dat ik snel terecht kan! Eerst maar even vragen waar die zit.. Oh om de hoek, 5 minuten lopen! Man wat ben ik blij dat Benny mee gaat, terwijl ik een vragenlijst invul, spreekt Benny iemand achter de balie over hoe laat ik terecht kan. 14.00 uur kan ik langskomen, ik kan wel huilen van opluchting, dit terwijl ik al véél eerder naar de dokter kon natuurlijk! nou maar even een koffietje drinken en weer terug komen. 

Na uitgebreid onderzoek blijk ik een borstvliesontsteking te hebben, dit verklaart een hoop! Ik krijg antibiotica en ontstekingsremmers en dan moet ik snel opknappen, op hoop van zege dan maar. Want op dit moment wil ik heel graag thuis zijn! Gelukkig was de dokter een prima vent en net zo modern als bij ons, gewoon zijn eigen kleding aan ipv zo'n witte jas! 

We worden weer de "oude" 

Na ruim 1 week voel ik mij al stukken beter, ik ben zelfs héél even meegegaan naar de reggae avond gister en genoot intens van mijn cola light! Vandaag ga ik dan ook EINDELIJK de beachwalk naar het lighthouse lopen! Dit is het meest oostelijke punt van Australië en schijnt echt mooi te zijn, als je geluk hebt kun je dolfijnen en walvissen spotten! Fingers crossed! 

Na ruim 45 minuten in 30 graden te hebben gelopen, uiteraard met een lange drink pauze, zijn Inez en ik bij het lighthouse aangekomen, het is echt een plaatje, maar de weg ernaartoe is nog véél mooier! De foto's zullen erbij gevoegd worden!  
Na de walk, heb ik afgesproken om gezellig met Lise te gaan facetimen, wat ben ik benieuwd naar haar ervaringen in het mooie Azië. Best wel héél chill om elkaars reisverhalen aan te horen, aangezien je in hetzelfde schuitje zit. Uiteraard hebben wij véél te lang gekletst en moet ik helaas na ruim 1 uur weer ophangen. 

Voor mij is het alweer tijd om mijn spullen te pakken, morgenochtend ga ik na 10 dagen Byron Bay door naar de volgende bestemming, zin in!


Fourth stop; Gold Coast/ surfers Paradise 

Na een fijne en goede nacht, gaat de wekker al om 05.30 uur, ik moet namelijk al om 06.30 de bus naar Surfers Paradise hebben. Ook nu hebben Inez en ik zo slim als we zijn, onze eigen gesmeerde boterhammen mee,welke we gisteravond in de koeling hadden gelegd. Tja je leert toch wel iets thuis ;-) De verzamelplaats raakt al aardig vol en het lijkt er dan ook op, dat iedereen minstens zo'n 5+ dagen hier in het chille Byron Bay is verbleven! 

Na het standaard ritueeltje, tas in de aanhanger, naam etc etc. Zullen we na 1.5 uur een koffie pauze hebben op de plek waar de surf kampioenschappen  worden gehouden. Terwijl de reis rustig schijnt te verlopen, komen Inez en ik erachter dat ons nieuwe hostel op nog geen 10 minuten afstand van onze koffieplek afzit.. Shitt! Dit hadden we niet verwacht! Begrijp me niet verkeerd deze surfspot is een waar paradijs, maar véél te hoog gegrepen en.. Er is hier letterlijk niks te doen, geen drukke winkelstraat, grote supermarkt, helemaal niks! 

Na kort overleg besluiten we ons hostel te cancellen en een ander hostel te boeken! De telefonist vertelt ons dat we kunnen annuleren, maar we wel 1 nacht ($30 dollar) moeten betalen, Inez en ik twijfelen hier geen eens over, want wat een misverstand is dit geweest en het was nog wel een YHA (een van de betere/ luxere hostelketens) nu alleen nog een ander hostel zien te boeken, er schijnt nog een YHA te zitten en via Google maps zien we dat deze wel in de bewoonde wereld zit.


Soms zit het mee en soms zit het tegen..

Na letterlijk nog maar 40 minuten na de stop te hebben gereden staan we midden tussen de wolkenkrabbers. Onze buschauffeur vertelt ons dat we in klein Miami zijn beland. Tja nou ken ik Miami alleen van foto's, maar het lijkt in elk geval meer op een Amerikaanse stad, dan wat ik tot nu toe van Australië gezien heb! Ik weet even niet zo goed wat ik hiervan moet vinden haha.. Dit ivm het feit dat ik hier 5 nachten zal verblijven als ik mijn bus niet naar een eerdere datum verschuif. Achja zorgen voor later! First things first, ons hostel vinden! 

Terwijl ik weer als pakezel gereed sta om aan de wandeling van 45 minuten?!,te beginnen. Jup vergissing nummero 2! Ook dit hostel is een pokke eind van het centrum vandaan, wat gaat er toch mis vandaag? Gelukkig checkte ik de site van het hostel nog snel en kwam ik tot de conclusie dat er een gratis shuttle bus rijdt. 

Ondertussen hebben Inez en ik wel een nieuwe Nederlandse jongen (Mike) ontmoet, welke in dezelfde Loka bus zat en ook naar het YHA Surfers Paradise moet. Met zijn drieën checken we in en zien we dat ons hostel op de meest afgelegen plek ooit ligt! wel.. Is er een mooie haven, maar dat is dan ook alles! Omdat Mike een andere kamer dan Inez en ik heeft geboekt, waardoor die alleen in een 6 persoons kamer zou liggen en het eigenlijk wel leuk klikt tussen ons drieën, besluiten we maar met zijn drieën een kamer te nemen. Het is immers een dooie boel hier! 

Noem me een zeurpiet, maar alles valt vandaag tegen! Verkeerd hostel, verschrikkelijk hostel welke stinkt, muf is en je moet door de keuken waar allemaal chinezen zijn, om naar de douche te kunnen... En dan moet je ook nog 35 minuten door de regen naar de eerste de beste supermarkt! Hoooo wat een verschil met Byron! 

De dagen erna..

Omdat de anderen Nederlandse vriendjes en vriendinnetjes in een, zo noemen zij het zelf, geweldig paradijs zitten, gaan we in de avond even een kijkje bij hun nemen. Ik moet alleen wel weer 1 uur heen en 1 uur terug lopen en dat zonder stoep, gelukkig ben ik met Inez en Mike samen, anders had ik dit echt niet grappig gevonden. 

Nou.. Niks is minder waar! Het hostel genaamd Bunk is echt waanzinnig, het lijkt wel een hotel! Ik heb gelijk maar samen met Inez en Mike geboekt, dus vanaf morgen zitten wij hier ook! Vanavond gaan we onverwacht met zijn allen uit. Terwijl ik de rest volg, merk ik op, dat het centrum van Surfers Paradise er wel levendig en gezellig uitziet! Overal hangen lampjes en het doet mij een beetje denken aan Spanje of Italië! 

Overal staan lange rijen om naar binnen te gaan en volgens Linda en Lotte is dit een leuke club. Terwijl ik alvast mijn identiteitskaart pak, valt mijn oog op het bord boven de club, uh Linda en Lotte? Volgens mij is dit een of andere striptent?! Nee het is echt leuk! Oké! 

Nou.. Een striptent kan ik het niet noemen, maar de serveersters lopen in hele korte pakjes, welke ook wel lingerie genoemd wordt. De boys vermaken zich prima en omdat de muziek goed is, kunnen wij hier als meiden ook alleen maar heel hard omlachen! 

Het weer in surfers is prima, ik lig dan ook vooral veel op het strand of bij het zwembad en doe hier en daar een uitstapje naar het winkelcentrum, supermarkt, travelagency's, een mega grote outlet en de clubs! ' s avonds eten we gezellig met zijn allen, vooral het binnen barbecuen is een groot succes of het zelf maken van een tapastafel! Over het algemeen zijn wij de generatie luxe backpackers, maar zeg nou eerlijk; luxe barbecuen met van alles en nog wat met zijn allen voor $7 dollar p.p of pasta eten voor $4, dan is de keuze snel gemaakt! na het eten worden de nodige spelletjes gespeeld; kaartspelletjes, 30'seconds of wie ben ik. Wat we ok doen, we maken er in elk geval met zijn allen een feestje van!!

Regeldag..

Vandaag gaan Mike en ik naar wat verschillende travelagency's, om onze tours voor Fraser Island en de Whitesundays te boeken!! De anderen hebben een werk holidayvisum en zal ik helaas moeten achterlaten in Brisbane! 

Nadat Mike wat onderhandelt heeft, hebben we onze tours vastgelegd en zullen we al sneller dan ik gedacht had, naar Fraser Island gaan! 

Eerst nog genieten van mijn laatste avond hier, Inez en ik gaan even samen naar een markt op de boulevard en samen qualitytime hebben, want we gaan al bijna afscheid van elkaar moeten nemen . 

Ohja deze kleine (Inez) en ik hebben een weddenschap; ik wil al heel lang de old school Vans schoenen of Nikes en als ik 20+'mensen zag in die 4 weken, dan mocht ik ze kopen. Wat denk je?! Meer dan 20, dus nu wilde ik ze niet meer en heb ik anderen gekocht. Inez het was mij een genoegen


Nou dit was deel 1 van de oostkust, ik heb ondanks wat kleine tegenslagen ontzettend genoten van deze weken. Nieuwe toffe mensen leren kennen, waaronder vriendschappen voor het leven gemaakt, mooie plaatsen ontdekt en gezien, gedanst, gelachen, gedronken, gezwommen en gesurft! 

Ik had het niet anders willen doen, oké alleen het ziek zijn uiteraard niet! 

Special thanks 2; Inez en Benny; 

Inez, wat ben jij een ongelofelijk mooie, lieve, stoere,,gezellige( moet haast wel als je uit Brabant komt) en soms bezorgde meid! Wij hebben elkaar leren kennen op surfkamp en zaten samen in de zon te inventariseren over hoe wij onze reis aan de oostkust wilden afleggen. Stiekem kwam het erop neer, dat het ons beide leuk leek om dit samen te doen, maar we durfden het niet direct en letterlijk zo te zeggen. 

Man wat was dit een goede keus wat mij betreft, we zaten eigenlijk altijd samen op één lijn, zowel over de reis, als boodschappen en zelfs, jawel mannen! Bedankt voor de goede zorgen toen ik ziek was. Ook bedankt voor je lieve knuffels, jij merkte wanneer ik deze nodig had en kwam dan gewoon lekker bij mij in bed kruipen om die knuffel letterlijk te bezorgen! Inez het ga je goed en je weet het.. Carnaval 2018! 

Benny, ja waar moet ik beginnen? Benny Alkmaar? Papa Benny? Je hebt in elk geval genoeg bijnamen verzamelt in die paar weken!  Maar Ben.. Wat ben jij een toffe gozer of moet ik na je ... Verjaardag zeggen; man? Jij hebt werkelijk waar je hart op de juiste plaats zitten! Wat ben je een lekkere kletskous, kok, reisleider, "vader" en maatje! Dat laatste ben je echt geworden van me! Jij was/bent de sfeermaker van de groep, maar zorgde stiekem een extra beetje op mij, ik weet niet of dit kwam doordat ik extreem jong of ziek was,,maar ik ben je ontzettend dankbaar! 

Thanks voor de chille avonden op het strand, het meegaan naar de dokter, de fijne gesprekken en het pijn aan mijn buik hebben van het lachen! We gaan elkaar zien in Alkmaar! 

Nou dit was deel 1 van de oostkust, ik heb ondanks wat kleine tegenslagen ontzettend genoten van deze weken. Nieuwe toffe mensen leren kennen, waaronder vriendschappen voor het leven gemaakt, mooie plaatsen ontdekt en gezien, gedanst, gelachen, gedronken, gezwommen en gesurft! 

Ik had het niet anders willen doen, oké alleen het ziek zijn uiteraard niet! 

Deel 2 zal van Brisbane tot Cairns zijn, aju paraplu voor nu! 


Seeyaa peepzz! 

Foto’s

1 Reactie

  1. Hans Scheenstra:
    20 juni 2017
    Lieve Li, wederom een super verhaal, leuk geschreven en op een wijze dat je wenst dat je erbij zou willen zijn. Ik begrijp en weet dat je zoveel mee maakt dat er nauwelijks tijd is om te schrijven dus wanneer heb je dit " boek" geschreven?

    Als je terug bent moet je jouw verhalen bundelen en een boekje maken, uiteraard samen met wat fotos die dit zo mooi zouden ondersteunen.

    Ga zo door met genieten maar ook met schrijven!
    Kan niet wachten op verhalen met aborigionals!

    Dikke kus en knuffel van je vader!